Υπνοβελονισµός – Ιατρική Ύπνωση και Βελονισµός
Κάθε άτοµο, κατά τη διάρκεια της ζωής του, ανακαλύπτει κάτι καινούριο, που τελικά οδηγεί σε µια αλλαγή, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελµατική του ζωή. Μετά από µια αρχική απροθυµία – η οποία σίγουρα οφειλόταν στις εκτεταµένες προκαταλήψεις εναντίον της ύπνωσης– γνώρισα µια µέθοδο, η οποία ανταποκρινόταν στις ανάγκες µου ως θεράπων γιατρός, ταίριαζε στο χαρακτήρα και στις προσωπικές δεξιότητες µου και εν τέλει άλλαξε την ιατρική σκέψη και δράση µου καθώς επίσης και την ίδια µου τη ζωή.
Στην αρχή της εκπαίδευσής µου στη µέθοδο του υπνοβελονισµού, διερωτήθηκα: Χρειάζεται να ασχοληθώ µε κάτι καινούριο, όπως η ιατρική ύπνωση ή ο υπνοβελονισµός; Δεν είναι το πεδίο της εσωτερικής παθολογίας αρκετά ευρύ και δεν καλύπτει ποικίλες πτυχές της ιατρικής, όπως: η συνοµιλία µε τον ασθενή, η λήψη ιστορικού, η κλινική εξέταση, υπέρηχος καρδιάς, το ηλεκτροκαρδιογράφηµα, η σπιροµέτρηση, το Holter Πίεσης και ΗΚΓ, η γαστροσκόπηση, η κολονοσκόπηση, οι εργαστηριακές εξετάσεις που σήµερα έχουν διεισδύσει µέχρι την παραµικρή λεπτοµέρεια του κυττάρου. Αξίζει πραγµατικά να ασχοληθεί κανείς µε αυτό το ενδεχοµένως νέο ιατρικό πεδίο; Δεν είναι αρκετά κουραστική η συνεχής προσπάθεια να παραµείνουµε ενηµερωµένοι στα επίκαιρα επιστηµονικά θέµατα στον κλάδο µας; Γιατί να µάθω κάτι εντελώς καινούριο και κυρίως, υπάρχει λόγος να διακινδυνεύσω τη φήµη µου ως εσωτερικός παθολόγος και κλινικός γιατρός, χρησιµοποιώντας µια µέθοδο που εν µέρει αντιµετωπίζεται µε σκεπτικισµό από το ευρύ κοινό αλλά και από τους ίδιους µου τους συναδέλφους; Δεν µπορούν οι ασθένειες να διαγνωσθούν εύκολα χρησιµοποιώντας τις σύγχρονες διαγνωστικές µεθόδους αλλά και να θεραπευτούν ικανοποιητικά µε τη χορήγηση των µοντέρνων φαρµακευτικών σκευασµάτων ή µε άλλες µεθόδους;
Και αφού ξεπεράστηκαν τα εσωτερικά εµπόδια από την πλευρά µου και αποφάσισα να παρακολουθήσω τα σεµινάρια του ιατρικού υπνωτισµού, η πρώτη εµπειρία που αποκόµισα, ήταν ότι η ιατρική ύπνωση δεν έχει σχέση µε “µαγικές” και “συναρπαστικές” εικόνες, έτσι όπως παρουσιάζονται στα ΜΜΕ. Στην ιατρική ύπνωση δεν υπάρχει µαγεία ούτε ανεξήγητες ενέργειες, αντίθετα πρόκειται για κοινότυπες και τελείως φυσιολογικές καταστάσεις, τις οποίες καθένας από εµάς βιώνει καθηµερινά.
Δεδοµένου ότι ο βελονισµός είναι γνωστός και εφαρµόζεται από τους περισσότερους ιατρούς/αναγνώστες αυτού του περιοδικού, θα αναφερθώ επί του θέµατος εν συντοµία. Στη συνέχεια θα επιχειρηθεί η παρουσίαση και προσέγγιση της ιατρική ύπνωσης. Προηγουµένως θα ήταν σκόπιµο να γίνει διευκρίνηση των ακολούθων όρων:
Συνειδητό και Υποσυνείδητο
Το συνειδητό είναι υπεύθυνο για την αργή σκέψη, είναι η λεγόµενη µνήµη εργασίας, „working memory“, όλες οι πληροφορίες αποθηκεύονται προσωρινά εδώ. Είναι υπεύθυνο για τη διαδικασία της αναλυτικής σκέψης, για την ορθολογική σκέψη και ιδίως για τη λεγόµενη αιτιολογία, “reasoning”. Ο συνειδητός νους είναι αυτός που πάντα επιχειρηµατολογεί ή δικαιολογεί αυτό που συχνά υποσυνείδητα κάνουµε ή αποφασίζουµε. Στο συνειδητό µας ενυπάρχει και η λεγόµενη βούλησηδύναµη, η οποία όµως είναι προσωρινή και παροδική. Η γλώσσα του συνειδητού είναι η λογική.
Το υποσυνείδητο είναι ο σκληρός δίσκος µας, η µόνιµη µνήµη µας. Εδώ αποθηκεύονται όλα τα βιώµατα, τα συναισθήµατα, οι σκέψεις, οι συνήθειες µας, είναι η δεξαµενή µόνιµης αποθήκευσης για όλα όσα βλέπουµε, ακούµε, οσφραινόµαστε, αγγίζουµε, αισθανόµαστε. Εδώ αποθηκεύεται η συνήθεια του περπατήµατος, της οδήγησης, της γραφής, της ανάγνωσης κλπ.
Εάν κάποιος χρησιµοποιούσε το συνειδητό για όλα αυτά τα καθήκοντα, θα χρειαζόταν ένα µεγάλο χρονικό διάστηµα. Θα έπρεπε πρώτα να σκεφτεί και στη συνέχεια να εκτελέσει κάθε παραµικρή κίνηση ή διαδικασία που χαρακτηρίζει αυτά τα καθήκοντα.
Αντιθέτως το υποσυνείδητο είναι υπεύθυνο για τη γρήγορη σκέψη και έτσι οι καθηµερινές ενέργειες αυτοµατοποιούνται. Το υποσυνείδητο αποθηκεύει παράλληλα και τις “αρνητικές” µας συνήθειες, όπως το κάπνισµα και παρόµοιες συνήθειες εθισµού. Ακριβώς για το λόγο αυτό, είναι εύλογο να ενσωµατωθεί το υποσυνείδητο στο σχέδιο θεραπευτικής αγωγής, µε απώτερο σκοπό να επιτευχθεί µια τροποποίηση του τρόπου ζωής. Η „γλώσσα“ του υποσυνείδητου είναι η φαντασία. Αλλά πώς το συνειδητό επικοινωνεί µε το υποσυνείδητο αφού µιλούν δύο διαφορετικές γλώσσες; Μια λογική εξήγηση ή επιχειρηµατολογία, για παράδειγµα, δεν έχει καµία επίδραση στο υποσυνείδητο µας. Αυτός είναι ο λόγος που επιχειρήµατα όπως “βλάπτει την υγεία σας” δεν έχουν κατ ‘ανάγκην αποτελεσµατική επίδραση, τουλάχιστον όχι µακροχρόνια, πχ. στη διακοπή του καπνίσµατος.
Η δύναµη της θέλησης είναι ένα στοιχείο του συνειδητού νου, η οποία δεν πρέπει να υποτιµάται γιατί στέλνει ωθήσεις στο υποσυνείδητο κάθε φορά που τίθεται σε λειτουργία. Αλλά, όταν η δύναµη της θέλησης, όπως και όλα τα χαρακτηριστικά του συνειδητού, είναι προσωρινή, έχει ως αποτέλεσµα, όταν προσπαθεί να ελέγξει ή να αλλάξει συναισθήµατα ή συνήθειες του υποσυνειδήτου, αυτές οι αλλαγές να συµβαίνουν µόνο για ένα µικρό χρονικό διάστηµα και στο τέλος να µετατρέπονται σε αρνητικά αισθήµατα. Πχ. (δύναµη της θέλησης: δεν πρέπει να καπνίσω / αρνητική φορά του αισθήµατος: δε µε ενδιαφέρει η υγεία µου, θα καπνίσω όσο θέλω). Αυτός είναι ο λόγος, εξαιτίας του οποίου όλα τα αρνητικά αισθήµατα και οι αρνητικές συνήθειες επανέρχονται ξανά. Αλλά µόλις µιλήσει η γλώσσα του υποσυνειδήτου, δηλαδή η φαντασία, και όταν ταυτόχρονα το υποσυνείδητο γίνεται δεκτικό µέσω της εστιασµένης χαλάρωσης, όπως στην περίπτωση της ύπνωσης το υποσυνείδητο κατασκευάζει τη δική του πραγµατικότητα. Με απλά λόγια, όλες οι πληροφορίες που λαµβάνει το υποσυνείδητο εκείνη τη στιγµή µέσα από τη φαντασία, µετατρέπονται σε πραγµατικά βιώµατα. Και ακριβώς αυτό πραγµατοποιείται στα πλαίσια της ύπνωσης.
Μεταξύ συνειδητού και υποσυνείδητου υπάρχει ένα φίλτρο που ονοµάζεται „κρίσιµη ικανότητα» (critical faculty). Δηλαδή, ό, τι καταγράφεται συνειδητά, φιλτράρεται και στη συνέχεια αποθηκεύεται στο υποσυνείδητο. Αυτό το φίλτρο είναι πολύ προσωπικό και µας βοηθά να βιώνουµε τη ζωή, δείχνοντάς µας άµεσα, αν πρέπει να θεωρήσουµε κάτι ως επικίνδυνο ή ακίνδυνο, ως καλό ή κακό.
Αυτό το φίλτρο περιλαµβάνει όλες τις έµφυτες ιδιότητες, αλλά και όλες τις πεποιθήσεις που έχουµε λάβει από το περιβάλλον µας και πάνω από όλα για όλα όσα είµαστε πεπεισµένοι, ότι αποτελούν κοµµάτι της πραγµατικότητας (µας). Έτσι µπορούµε να ερµηνεύσουµε τον κόσµο και τη ζωή και ταυτόχρονα να επιβιώσουµε. Γνωρίζουµε για παράδειγµα, ότι ένα λιοντάρι είναι επικίνδυνο.
Δυστυχώς, αυτό το φίλτρο είναι εν µέρει υποκειµενικό. Εάν ένα παιδί, για παράδειγµα, είναι πεπεισµένο από νεαρή ηλικία από τους γονείς ή το περιβάλλον του, ότι δεν έχει ιδιαίτερη έφεση στα µαθηµατικά, αυτό το φίλτρο διαφοροποιείται από αυτή την πεποίθηση. Έτσι, καθετί που σχετίζεται µε αριθµούς, αποθηκεύεται στο υποσυνείδητο ως “αρνητική έννοια”. Το παιδί θα πιστεύει υποσυνείδητα ότι τελικά δεν έχει έφεση στα µαθηµατικά. Ακριβώς σε αυτό το σηµείο, η ύπνωση δρα θεραπευτικά, δεν απευθύνεται λογικά στο συνειδητό, αλλά προσπαθεί να αφαιρέσει ή να αντικαταστήσει αυτό που “λανθασµένα” αποθηκεύτηκε στο υποσυνείδητο. Πολλές φορές κάτι τέτοιο µπορεί να επιτευχθεί αλλάζοντας την οπτική γωνία προσέγγισης της “λανθασµένης” πεποίθησης. Ταυτόχρονα, το φίλτρο “αποκαθαρίζεται” από την “κακή πεποίθηση”, πράγµα ιδιαίτερα σηµαντικό για το µακροχρόνιο αποτέλεσµα της θεραπείας.
Συνειδητή και υποσυνείδητη αντίληψη
Η υποσυνείδητη αντίληψη είναι η αντίληψη, µε την οποία όλες οι εντυπώσεις από τον περιβάλλον χώρο, βρίσκουν τη θέση τους απευθείας στο “σκληρό δίσκο”, χωρίς οποιαδήποτε επεξεργασία και χωρίς συνειδητή επίγνωση. Η συνειδητή αντίληψη είναι αυτή, µε την οποία τα πάντα αντιλαµβάνονται µε τις αισθήσεις και στη συνέχεια επεξεργάζονται από το φίλτρο “Critical Faculty” και µόνο τότε µπορούν να αποθηκευτούν στο σκληρό δίσκο ή όχι. Δηλαδή µόνο όλα όσα φαίνονται σηµαντικά, σύµφωνα µε τα βιώµατα και τις πεποιθήσεις, τις γνώσεις και τα συναισθήµατα είναι αποθηκευµένα. Για παράδειγµα, όταν κάποιος βλέπει ένα αυτοκίνητο, που έχει οδηγηθεί από τον πατέρα του στο παρελθόν χωρίς να έχει παρουσιάσει µηχανικά προβλήµατα και ένα παρόµοιο αυτοκίνητο οδηγείται από έναν φίλο του, τότε οι πληροφορίες που αποθηκεύονται είναι οι εξής: µάρκα αυτοκινήτου, καλό αυτοκίνητο, το οδηγεί ένας φίλος. Εάν κάποιος βλέπει την ίδια µάρκα αυτοκινήτου και έχει άσχηµες εµπειρίες µε αυτό, τότε έχει αποθηκεύσει: µάρκα αυτοκινήτου, αυτοκίνητο χαµηλής ποιότητας, το οδηγεί ένας φίλος. Είναι ενδιαφέρον, ότι το ίδιο ερέθισµα (αυτοκίνητο) αποθηκεύεται µε διαφορετική χροιά από διαφορετικά άτοµα. Επιπρόσθετα, υπάρχει µια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή που αφορά στην αποθήκευση ερεθισµάτων στο υποσυνείδητο. Τα πάντα που σχετίζονται µε έντονα συναισθήµατα αποθηκεύονται πολύ εύκολα και µόνιµα στο υποσυνείδητο, για αυτό άλλωστε τα παιδιά µπορούν να αποµνηµονεύσουν ό,τι µαθαίνουν παίζοντας.
Υπάρχει επίσης µια εξαίρεση, που αφορά τις τραυµατικές και ιδιαίτερα συναισθηµατικές εµπειρίες: σε αυτές τις περιπτώσεις το συνειδητό παραµερίζεται εντελώς και όλες οι αρνητικές εµπειρίες αποθηκεύονται απευθείας στο υποσυνείδητο. Αυτή η διαδικασία λειτουργεί ως προστατευτικός µηχανισµός, γιατί από τη µια µεριά δε δηµιουργείται συνειδητή µνήµη ενώ ταυτόχρονα το υποσυνείδητο συγκρατεί όλες τις πληροφορίες, έτσι ώστε να µην µπορούν να έρθουν και πάλι στην επιφάνεια. Δυστυχώς ωστόσο, αυτές οι πληροφορίες στο υποσυνείδητο σχετίζονται κατά κάποιο τρόπο µε όλες τις άλλες πληροφορίες και µπορούν να επηρεάσουν υποσυνείδητες ενέργειες και συναισθήµατα. Επειδή οι συγκεκριµένες αυτές οι µνήµες δεν µπορούν να αναπαραχθούν εύκολα µε συµβατικό τρόπο, µπορεί σε αυτή ακριβώς την περίπτωση να χρησιµοποιηθεί η µέθοδος της ύπνωσης αλλά µε ιδιαίτερη επιµέλεια και προσοχή.
Ο άνθρωπος αντιλαµβάνεται συνειδητά το 5% των πληροφοριών και υποσυνείδητα το 95% των πληροφοριών. Επιπλέον, είναι αποδεκτό, ότι περίπου µόνο 2% την ηµέρα ενεργούµε συνειδητά. Το 98% των καθηµερινών µας δραστηριοτήτων ανήκει στη σφαίρα του υποσυνείδητου. Η απόδοση του υποσυνείδητου µε ισχύ επεξεργασίας 20 MBits είναι ασύγκριτα µεγαλύτερη από αυτή του συνειδητού µε περίπου 40 Bits.
Τι είναι η ιατρική ύπνωση;
Η ύπνωση ή υπνωτισµός είναι η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, κατά την οποία κάποιος υποβάλλει κάποιον στη λεγόµενη υπνωτική έκσταση – trance (µία κατάσταση που ίσως µπορεί να σχετιστεί µε την ονειροπόληση). Η ύπνωση ή κατ΄επέκταση η ιατρική ύπνωση οδηγεί το „εγώ“ ενός ατόµου σε µια χαλαρωτική κατάσταση, δίνοντας έµφαση στον εσωτερικό κόσµο του. Μέσω της υπνωτικής έκστασης, το υποσυνείδητο έρχεται στο προσκήνιο και „ανοίγει“, ενώ το συνειδητό, που έχει το ρόλο του „θυρωρού“, παραµερίζεται και αποδυναµώνεται. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ύπνωσης: ιατρική (κλινική)/οδοντιατρική ύπνωση, υπνωτική επικοινωνία, υπνοθεραπεία, show-ύπνωση, αυτούπνωση, αυτογενής εκπαίδευση (ή εξάσκηση), προοδευτική µυϊκή χαλάρωση, στοχασµός (meditation).
Τι είναι η υπνωτική έκσταση; (trance)
Πρόκειται για µια µεταβαλλόµενη κατάσταση, η οποία απευθύνεται αποκλειστικά στον εσωτερικό κόσµο, µια κατάσταση µεταξύ εγρήγορσης και ύπνου, στην οποία η αντίληψη µεταβάλλεται, αλλά πάνω απ’ όλα, µια κατάσταση στην οποία το υποσυνείδητο γίνεται δεκτικό και έτοιµο για συµβουλές και προτάσεις. Το άτοµο έχει µόνο εν µέρει επαφή µε το εξωτερικό περιβάλλον και το παρόν χρόνο. Η προσοχή επικεντρώνεται στο προσωπικό κέντρο και δηµιουργείται µια ευχάριστη χαλάρωση και ηρεµία. Αυτή η έκσταση µπορεί να είναι επιφανειακή ή ενδοµύχης, παρόλα αυτά το συνειδητό είναι πάντα παρόν και έχει τον έλεγχο, έτσι ώστε να µην µπορεί να συµβεί κάτι που ο ασθενής δεν επιθυµεί κατά τη διάρκεια της ιατρικής ύπνωσης. Αυτή η διευκρίνιση είναι ιδιαίτερα σηµαντική κατά τη διάρκεια της πρώτης συνάντησης µε τον ασθενή, διότι δυστυχώς η show-ύπνωση, η οποία κατά κόρον παρουσιάζεται µε σκοπό τη διασκέδαση (ίσως και τον περιγελασµό του υπνωτισµένου ατόµου) έχει επηρεάσει αρνητικά την κοινή γνώµη σχετικά µε τον όρο ύπνωση και τις ιδιότητες της.
Τι είναι ο Υπνοβελονισµός;
Είναι µια θεραπεία, η οποία συνδυάζει τα βασικά στοιχεία της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής (TCM) και της ιατρικής ύπνωσης, στην ουσία µια γέφυρα που συνδέει τις δύο θεραπευτικές µεθόδους. Μέσω της ιατρικής ύπνωσης, τα σηµεία του βελονισµού (Acupunture points) έχουν πιο έντονη επίδραση και µέσω του βελονισµού, ο ασθενής κατά τη διάρκεια της ύπνωσης µπορεί να εστιάσει ακόµα καλύτερα στον εαυτό του, να επικεντρωθεί πάνω στην ήδη υπάρχουσα φυσική τάση του σώµατος και ψυχής του, να θεραπεύει τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο, το πρόβληµα και κατ΄επέκταση η ασθένεια που παρουσιάζει ο ασθενής αντιµετωπίζεται από δύο πλευρές, αφού χρησιµοποιούνται ουσιαστικά δύο αποτελεσµατικές µεθόδους ταυτόχρονα.
Γιατί Υπνοβελονισµός;
Είναι πλέον αποδεκτό ότι ο βελονισµός αποτελεί µια παραδοσιακή και αποτελεσµατική µέθοδο per se. Γιατί πρέπει να προχωρήσουµε στον συνδυασµό της ήδη εφαρµοσµένης µεθόδου, µε την ύπνωση;
Από το Βελονισµό στον Υπνοβελονισµό
Η απάντηση είναι απλή: αρχίσαµε να ασχολούµαστε και πλέον εφαρµόζουµε ευρέως τον υπνοβελονισµό επειδή διαπιστώσαµε και ανακαλύψαµε, ότι ο συνδυασµός του βελονισµού µε την –φαινοµενικά εντελώς διαφορετική µέθοδο της ιατρικής ύπνωσης– οδηγεί σε τόσο βαθιά επίπεδα του οργανισµού, έτσι που δεν ήταν εφικτό χρησιµοποιώντας µόνο τη µέθοδο του βελονισµού. Ο ασθενής αντιλαµβάνεται, ότι ο ίδιος είναι υπεύθυνος για την προσωπική του θεραπεία, εκτελεί καθηµερινά acupressure στο λεγόµενο VIP-σηµείο (αυτό το σηµείο -acupuncture point- αντιδρά ιδιαίτερα έντονα κατά τη διάρκεια του υπνοβελονισµού) καθώς και ένα είδος αυτό-ύπνωσης, χρησιµοποιώντας την ατοµική δύναµη της εικόνας που επηρεάζεται από το στοιχείο (element) που έχει κάποιο πρόβληµα πχ. Φωτιά, Μέταλλο, Ξύλο κτλ. Ταυτόχρονα ακολουθεί ο ασθενής µε το πνεύµα του την πορεία του µεσηµβρινού (meridian) που αντιστοιχεί στο πρόβληµα του. Έτσι, επιτυγχάνουν θεραπευτής και ασθενής την -επιθυµητή- µακροχρόνια και κατά συνέπεια µόνιµη διάρκεια του θεραπευτικού αποτελέσµατος, η οποία δεν θα µπορούσε να επιτευχθεί σε καµία περίπτωση, χρησιµοποιώντας αποκλειστικά µια παθητική θεραπεία.
Διαδικασία συνεδρίας υπνοβελονισµού
Πρακτικές πληροφορίες της διαδικασίας στο χώρο του ιατρείου µου:
Η πρώτη συνεδρία υπνοβελονισµού διαρκεί µιάµιση ώρα, ενώ κάθε επόµενη µία ώρα. Η κάθε συνεδρία αρχίζει µε τη συνοµιλία µε τον ασθενή, η οποία επιτρέπει τόσο τη διάγνωση σύµφωνα µε τα κριτήρια της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής (TCM), όσο και τη διάγνωση της γλώσσας και των παλµών. Πρωταρχική επιδίωξη και µέληµα από πλευράς µου είναι η ουσιαστική γνωριµία µε τον ασθενή µε σκοπό την ενίσχυση της σχέσης αµοιβαίας εµπιστοσύνης. Η συζήτηση είναι ιδιαίτερα σηµαντική, γιατί αποκοµίζονται πληροφορίες, οι οποίες µπορούν να χρησιµοποιηθούν κατά την ύπνωση. Σε αυτό το συνειδητό επίπεδο, δίνονται στους ασθενείς συστάσεις και συµβουλές για καλύτερη γνώση του εαυτού τους.
Κατόπιν ακολουθεί, ο ωτοβελονισµός και ο βελονισµός σώµατος και ήδη από αυτό το σηµείο αρχίζει να χρησιµοποιείται η γλώσσα υπνωτικής έκστασης, γίνεται διευκρίνηση της επίδρασης που έχουν τα διάφορα σηµεία βελονισµού που ενεργοποιούνται µέσα στο δίκτυο των µεσηµβρινών, και ο ασθενής αρχίζει ήδη να εισέρχεται σε κατάσταση υπνωτικής έκστασης. Μερικές φορές υπάρχει η πιθανότητα να επιθυµούν οι ασθενείς να µιλήσουν και να προσθέσουν κάτι. Σε αυτό το σηµείο τίθενται ερωτήσεις στον ασθενή µε σκοπό ο ίδιος να δώσει απαντήσεις, σε ορισµένες περιπτώσεις ο ασθενής ήδη γνωρίζει τις απαντήσεις αλλά δεν τις έχει συλλάβει ή αντιληφθεί σωστά µε σαφήνεια. Έτσι, ο ασθενής αρχίζει να ασχολείται µε τον εαυτό του και η προσοχή του επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στον ίδιο.
Στη συνέχεια, αφού ο ασθενής είναι ήδη προετοιµασµένος, αρχίζει η επαγωγή (induction). Σε αυτό το σηµείο υπάρχουν δύο δυνατότητες, είτε γίνεται η αφαίρεση των βελόνων κατά τη διάρκεια της υπνωτικής έκστασης, µε σκοπό την ενίσχυσή της ή η αφαίρεση γίνεται στο τέλος της συνεδρίας µετά την υπνωτική έκσταση. Σε αυτή τη φάση καλείται ο ασθενής να επικεντρωθεί στα σηµεία βελονισµού ή στο δίκτυο του µεσηµβρινού µε στόχο την ενδυνάµωση της υπνωτικής έκστασης.
Είναι εύλογο να χρησιµοποιούνται εικόνες και µεταφορές που περιέχουν τη θεωρία των 5 στοιχείων (5 Elements), καθώς αναδεικνύεται ως ένα πολύ αποτελεσµατικό θεραπευτικό εργαλείο για την θεραπεία. Και στη συνέχεια ανοίγει η υπνοθεραπευτική «εργαλειοθήκη» και ακολουθεί η πραγµατική υπνωτική εργασία. Στο τέλος της ύπνωσης, προετοιµάζεται ο ασθενής για την επαναφορά, που εκτελείται, αφήνοντας τον ασθενή να µετρήσει από 20-1, ενώ παράλληλα επαναλαµβάνονται οι συµβουλές/προτάσεις, οι οποίες συνεχίζουν να δρουν µεταυπνωτικά.
Μετά την ολοκλήρωση του υπνοβελονισµού γίνεται µια σύντοµη τελική συζήτηση, ρωτώντας, αν ο ασθενής έχει αισθανθεί κάποια συγκεκριµένα σηµεία βελονισµού. Αυτά τα σηµεία στη συνέχεια ο ασθενής θα τα χρησιµοποιήσει για την acupressure, που ο ίδιος θα κάνει µόνος του. Σε αυτή τη φάση, η περιέργεια των ασθενών είναι πολύ µεγάλη, έχουν ερωτήσεις αναφορικά µε το τι έχει συµβεί, δίνονται απαντήσεις στον ασθενή, αλλά πολλές φορές κάποιες από αυτές σκόπιµα παραµένουν ανοιχτές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ασθενής δέχεται πολύ ευχαρίστως τις ατελείς απαντήσεις. Και όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν είναι επίσης δυνατό να εξηγηθούν µε τη λογική του συνειδητού όλα όσα συµβαίνουν στο υποσυνείδητο και κατά επέκταση όσα συµβαίνουν κατά τη διάρκεια της υπνωτικής έκστασης.
Ο αριθµός και η συχνότητα των συνεδριών εξαρτάται από τις ιατρικές ενδείξεις. Συνήθως συνιστώνται 4-5 συνεδρίες, οι οποίες θα λαµβάνουν χώρα σε απόσταση δύο εβδοµάδων. Τις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, οι ασθενείς προτιµούν να κάνουν υπνοβελονισµό για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα (π.χ. µία φορά το µήνα), επειδή, ανεξάρτητα από τις ιατρικές ενδείξεις, επιθυµούν να βιώσουν τις θετικές και ευχάριστες επιδράσεις του υπνωτικού βελονισµού.
Ακολουθεί ένα παράδειγµα, το οποίο έχει ήδη δηµοσιευθεί στο βιβλίο Hypnoakupunktur (2016), µελέτες περιπτώσεων:
Η καρδιά του καλλιτέχνη
Ένας ασθενής ηλικίας περίπου 40 ετών επισκέπτεται το ιατρείο για ιατρικές εξετάσεις εσωτερικής παθολογίας λόγω κόπωσης, ζάλης, υποψία υπέρτασης, πόνου στο στήθος και ταχυκαρδίας. Είναι καλλιτέχνης µε αρκετά µεγάλο επαγγελµατικό βάρος, δουλεύει σε διάφορα σηµεία της πόλης και εκτός αυτής, µε αποτέλεσµα να είναι αναγκασµένος να περνάει πολύ χρόνο στο αυτοκίνητο για να φτάσει στους διαφόρους χώρους εργασίας. Ο ασθενής είχε ήδη επισκεφτεί έναν ωτορινολαρυγγολόγο, έναν παθολόγο και έναν νευρολόγο. Κατόπιν, διεξήχθησαν οι αναγκαίες εξετάσεις, συνοψίζοντας τη διάγνωση της συµφόρησης και των κρίσεων πανικού ως µέρος µιας αγχωτικής διαταραχής. Ο ασθενής παραπέµφθηκε σε έναν ψυχίατρο, ο οποίος µε τη σειρά του επιβεβαίωσε τη διάγνωση και ξεκίνησε µία αντικαταθλιπτική θεραπεία.
Αφότου διεξήχθησαν οι περισσότερες από τις διαγνωστικές εξετάσειs, έγινε από µέρους µου η διευκρίνηση, ότι όλοι οι θεράποντες γιατροί είχαν πράξει σωστά και κάνει τη δουλειά τους µε ευσυνειδησία. Στη συνέχεια τέθηκαν από µέρους µου συγκεκριµένες ερωτήσεις, οι οποίες τίθενται πάντα κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψης στα πλαίσια λήψης ιστορικού σε κάθε ασθενή.
Εδώ θα πρέπει να σηµειωθεί, ότι ο ασθενής κατά τη διάρκεια της δεύτερης επίσκεψης του, τόνισε, ότι λόγω των παραπάνω ερωτηµάτων που υποβλήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψης, είχε την αίσθηση, ότι λαµβάνεται υπόψιν σοβαρά τόσο το πρόβληµά του όσο και ο ίδιος. Οι ιατρικές διαγνώσεις και η φαρµακευτική θεραπεία έγιναν, κατά τη γνώµη µου, σωστά, αλλά πιθανότατα ο ασθενής δεν είχε εκτιµηθεί αναλόγως ή δεν έγινε αρκετά κατανοητός ή η σχέση µεταξύ των γιατρών και του ασθενή δεν ήταν ιδανική.
Ο ασθενής παρακινήθηκε να διηγηθεί ακόµα περισσότερες λεπτοµέρειες των ενοχλήσεών του. Σύµφωνα µε αυτές, ο ασθενής παρουσίαζε κάποιες φορές επεισόδια πανικού, όταν ήταν καθοδόν µε το αυτοκίνητο. Μάλιστα σε µια περίπτωση οι κρίσεις πανικού ήταν τόσο έντονες, που προκάλεσαν ταχυκαρδίες, έτσι ώστε τελικά κλήθηκε και µετέβη ασθενοφόρο επί τούτω.
Ως καλλιτέχνης ο ασθενής ερχόταν συνεχώς αντιµέτωπος µε το αίσθηµα της αποτυχίας, υπήρχε το άγχος των εµφανίσεων, της σκηνής καθώς επίσης και των προετοιµασιών ….. και κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο ασθενής γινόταν όλο και πιο ακριβής και τελικά διηγήθηκε και αρκετά προσωπικά στοιχεία της ζωής του. Είχε ήδη δηµιουργηθεί µια σχέση εµπιστοσύνης και ο ασθενής παρακάλεσε να διενεργηθούν για άλλη µια φορά οι ιατρικές (παθολογικές) εξετάσεις. Αµέσως δόθηκαν εξηγήσεις στον ασθενή, ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν αναγκαίο, αφού όλες οι απαραίτητες εξετάσεις είχαν ήδη πραγµατοποιηθεί. Επειδή είχε περάσει κάποιο χρονικό διάστηµα από τότε που είχαν γίνει οι τελευταίες εξετάσεις και λαµβάνοντας υπόψη πόσο σηµαντικό ήταν για τον ασθενή, η επανάληψη αυτών, διεξήχθησαν τελικά κάποιες ιατρικές εξετάσεις. Δεν υπήρχαν καρδιακές παθήσεις, η υπέρταση δεν επιβεβαιώθηκε, το καρδιαγγειακό σύστηµα δεν παρουσίαζε πρόβληµα. Αλλά τα καρδιακά προβλήµατα συνέχιζαν να υφίστανται… Έτσι παρουσιάστηκαν στον ασθενή οι δυνατότητες του υπνοβελονισµού και ο ίδιος συµφώνησε να δοκιµάσει τη µέθοδο.
Βελονισµός
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ένας καλλιτέχνης παρουσιάζει καρδιακά προβλήµατα, λαµβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM). Ο λειτουργικός κύκλος της καρδιάς περιλαµβάνει τη δηµιουργικότητα, τις ιδέες, την πνευµατικότητα, όλες τις ιδιότητες που χρειάζεται ένας καλλιτέχνης. Γι ‘αυτό το λόγο το λειτουργικό κύκλωµα της καρδιάς(φωτιά) είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε αυτούς τους ασθενείς. Δεδοµένου ότι ο ασθενής πάσχει από µια διαταραχή άγχους/ φοβίας, επηρεάζεται και το λειτουργικό κύκλωµα του νεφρού. Προσεγγίζοντας το θέµα από την πλευρά των φάσεων ή κύκλων, ο κύκλος ελέγχου νεφρού/καρδιάς δεν λειτουργεί σωστά (κανόνας εγγονών-γιαγιάς). Κατά συνέπεια, εµφανίζονται οι ενοχλήσεις, έτσι όπως περιγράφονται από τον ασθενή.
Ιατρική Ύπνωση
Κατά τη διάρκεια της επαγωγής καθώς και κατά τη διάρκεια της υπνωτικής έκστασης γίνεται χρήση στοιχείων από το επαγγελµατικό πεδίο, δεδοµένου ότι το επάγγελµα είναι ένα ουσιαστικό κοµµάτι της ζωής του ατόµου (στη συγκεκριµένη περίπτωση εικόνες που σχετίζονται µε την τέχνη). Μετά το τέλος της πρώτης συνεδρίας, δόθηκαν στον ασθενή οδηγίες σχετικά µε τον τρόπο διεξαγωγής της αυτο-ύπνωσης.
Εκτίµηση
Μετά από δύο επισκέψεις, τα καρδιακά συµπτώµατα βελτιώθηκαν και ο ασθενής ανέφερε, ότι αισθανόταν ανακούφιση. Μετά από τρεις επισκέψεις, οι κρίσεις πανικού κατά τη διάρκεια της οδήγησης είχαν βελτιωθεί σηµαντικά. Μετά από τέσσερεις επισκέψεις, αποφασίστηκε κατόπιν αιτήµατος του ασθενούς να συνεχιστεί η υπνοθεραπεία µία φορά το µήνα (προηγουµένως τα διαστήµατα ήταν διάρκειας 2 εβδοµάδων). Ιδιαίτερα ευχάριστο ήταν το γεγονός, ότι για τον ασθενή, όπως ο ίδιος είχε αναφέρει επανειληµµένα, το χειρότερο σηµείο της υπνοθεραπείας ήταν, κάθε φορά που έπρεπε να µετρήσει αντίστροφα (20-1) για την επαναφορά, γιατί λυπόταν που η ύπνωση τελείωνε!
Επίλογος
Παρόλο που η κύρια ενασχόλησή µου έγκειται στις εσωτερικές ασθένειες ως εσωτερικός παθολόγος, διαπίστωσα µέσω του βελονισµού, της ιατρικής ύπνωσης και του υπνοβελονισµού, ότι υπάρχουν ακόµη “βαθύτερα” στρώµατα και επίπεδα όπου ακόµη και οι σύγχρονες µέθοδοι ιατρικής δεν µπορούν να εισδύσουν. Μερικές φορές είναι γεγονός, ότι αξίζει κάποιος να µαθαίνει κάτι καινούριο, το οποίο όµως βασίζεται στο παραδοσιακό. Από µέρους µου, συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους συναδέλφους να µάθουν τη µέθοδο του υπνοβελονισµού προκειµένου να επιτύχουν τον στόχο τους, ο οποίος δεν είναι άλλος από την υγεία και την ευηµερία των ασθενών.
Πηγές
I. Christidis, Das Herz des Künstlers, in: Gasser – Kaindlstorfer (2018) S. 25
L. Dorfer – R. Gasser – C. Kaindlstorfer, Hypnoakupunktur (Graz, am Verlag 2016)
M.H. Erickson – E.L. Rossi – S.L. Rossi, Hypnose. Induktion-Therapeutische
Anwendung-Beispiele. Leben lernen vol. 25 (Stuttgart, Klett-Cotta 2016)
M.H. Erickson – E.L. Rossi – S.L. Rossi, Hypnotherapie. Aufbau-BeispieleForschungen. Leben lernen vol. 49 (Stuttgart, Pfeifer 1981)
R. Gasser – C. Kaindlstorfer (eds.), Hypnoakupunktur. Eine Fallsammlung (Graz,
My Morawa 2018)
C. Kaindlstorfer, Hypnoakupunktur, ÖGKA Diplomkurs (unpublished manuscript)